6 ouders en personen met ASS geven je een kijk in hun zoektocht en beleving over hoe zij omgaan met vrije tijd en autisme.
Een lange zoektocht naar vrije tijd
Ons zoontje Elias is altijd al een actief kereltje geweest. Hij heeft het ook moeilijk om alleen te spelen of alleen bezig te zijn. Daarom gingen we al vrij vroeg op zoek naar een hobby of bezigheid voor hem. Enerzijds om zijn interesses uit te breiden en zijn vrij tijd invulling te geven, anderzijds om voor ons als ouders ook wat ademruimte te creëren.
Onze zoektocht begon, toen hij 3 jaar was, met kleuterturnen. Daarna hebben we nog dans, voetbal en paardrijden geprobeerd. En onlangs ook mountainbike. Het loopt elke keer al van in het begin mis. Hij blokkeert wanneer hij een opdracht moet uitvoeren. Langs de ene kant denk je: “ ze moeten leren doorzetten en volhouden”. Langs de andere kant breekt je hart als je aan het einde van de les een glimp opvangt en je zoontje alleen in het midden van de kring ziet staan, ongelukkig kijkend en wachtend tot de les gedaan is, terwijl de anderen enthousiast rond hem dansen en niemand naar hem omkijkt. En dan zwijgen we nog over de vele tranen die al gevloeid zijn bij hem.
Dagkampjes waren ook geen succes. Ookal kozen we steeds een thema binnen zijn interesses en moest hij elk kamp uitdoen. Het werd elk kamp erger en erger totdat we hem niet meer in de auto kregen. Hij ging hysterisch in verzet. Het ‘moeten’ meedoen met activiteiten maakt het hem zo moeilijk.
Gelukkig gaat de buitenschoolse kinderopvang goed en ook steeds beter. Zeker sinds we met hen in overleg zijn geweest over wat Elias nodig heeft. De opvang toont begrip voor de situatie en houdt, waar mogelijk, rekening met wat hij nodig heeft. Elias voelt zich daar goed. De omgeving van een kinderopvang zorgt er voor dat hij zijn eigen ding kan doen. Er zijn minder opgelegde activiteiten. De buitenschoolse kinderopvang is onze redding tijdens schoolvakanties.
Na een bijna 4 jaar durende zoektocht naar een hobby, is de moed en energie er wel uit bij ons. Gelukkig denkt onze enthousiaste thuisbegeleidster van LSA hier in mee. Zo blijven we toch ideeën verzamelen voor een mogelijke hobby op termijn.
Onlangs werd Elias door een vriendje mee gevraagd naar de jeugdbeweging . Echt niets voor hem dachten wij. Maar hij vertrok er enthousiast heen….en kwam ook enthousiast terug. Zo’n positieve ervaring was de eerste keer ooit voor Elias. Hij wil nog gaan! Dan toch een hobby? Soms komt de oplossing uit een heel onverwachte hoek.
Vrije tijd van een volwassen vrouw met ASS
door Michelle
Hallo! Mijn naam is Michelle.
Ik zal mijzelf even kort voorstellen. Ik ben 33 jaar en ben werkzaam in de ICT. In het dagelijkse leven hou ik mij vooral bezig met natuurwandelingen, voor de katten zorgen, boeken lezen en boardgames. Ongeveer 10 jaar geleden kreeg ik de diagnose autisme. Sindsdien kreeg ik wel wat de behoefte om ook andere mensen met autisme te leren kennen. Zeker omdat ik het zelf wat moeilijk heb met nieuwe mensen ontmoeten. En toen kwam de midweek op mijn pad...
Ik heb eigenlijk geen seconde getwijfeld om me in te schrijven. Het leek mij een ideale manier om andere mensen te leren kennen in een leuke en laagdrempelige omgeving aan zee. Ik ben intussen al 2x mee geweest op midweek naar zee en heb hier geen moment spijt van gehad! De midweek heeft mij superveel mooie herinneringen opgeleverd.
Toen ik 2 jaar geleden voor het eerst het programma van de midweek in handen kreeg, dacht ik "yes, dat zijn allemaal superleuke dingen om te doen". Ik keek er superhard naar uit. De dag voor vertrek was ik echter heel zenuwachtig. Nieuwe mensen leren kennen, vind ik toch wat eng. Gelukkig waren na korte tijd de zenuwen weg, vooral door de kennismakingsactiviteit met de andere reizigers en de begeleiding. Het ijs was gebroken en de vakantie kon van start gaan, en wat voor vakantie is het geworden!
Ik heb bij zowel mijn eerste als mijn tweede reis supertoffe mensen leren kennen, met wie ik veel plezier gemaakt en gelachen heb. De begeleiding heeft ook echt topwerk geleverd om die kennismaking en de ganse midweek eigenlijk in goede banen te leiden. Ze waren er ook altijd voor je als je ze even nodig had of voor een tof gesprek.
De activiteiten op zich vond ik erg fijn. Er zat wel wat afwisseling in. Er werd ook altijd de keuze gegeven tussen 2 activiteiten. Vaak een actievere en een rustige activiteit. Zo was er voor elk wat wils. En kon je toch ook wat afwisselen. Ik heb er echt dingen gedaan die ik nooit dacht te doen en heb hier zo van genoten. Zo heb ik keien beschilderd. Ik dacht op voorhand dat ik het niet leuk zou vinden, maar heb er echt superveel plezier in gehad.
Tijdens de activiteiten kon je ook vaak leuke gesprekken aanknopen met de rest van de groep. Dit maakte de activiteiten eigenlijk nog leuker. Er werden elke dag 3 activiteiten ingepland. Dus je had altijd wel veel te doen op de midweek. Zowel 's morgens, namiddag en 's avonds was er een activiteit gepland. Ook de omgeving was heel erg fijn. Zo konden we activiteiten doen in de natuur en aan zee. Ook daar heb ik van genoten.
Tussen de groepsactiviteiten door waren er ook wat rustmomentjes. Ik had hier wel nood aan en ging dan gewoon even wat lezen op mijn kamer. Maar anderen die hier niet zoveel zin in hadden, konden gewoon samen nog een spelletje spelen of wat babbelen. Nadat alle activiteiten afgerond waren kon je dan kiezen om te gaan slapen of om nog wat gezellig met de anderen te babbelen of een spelletje te spelen. Ook die momenten waren erg leuk. We hebben veel gelachen en geregeld Uno gespeeld.
Als je mij vraagt of ik uit de midweek gehaald heb wat ik wilde, kan ik daar volmondig "Ja" op antwoorden. Ik heb veel leuke momenten beleefd, en eigenlijk nog beter. Ik heb geweldige vrienden gemaakt, met wie ik zelf nog regelmatig afspreek om samen leuke dingen te doen.
Ik heb dus een superleuke tijd gehad op vakantie en denk nog vaak terug aan de leuke momenten die ik er heb mogen beleven. En ben de mensen die dit organizeren en er aan meewerken ook erg dankbaar voor. Daarom dat ik om af te sluiten ook echt graag nog eens bedankt wil zeggen tegen de organisatoren, begeleiding en mijn medereizigers. Want jullie hebben mij stuk voor stuk een topvakantie bezorgd aan 't zeetje.
Kampen en vakanties door de ogen van een mama
door de mama van P.
Elk jaar opnieuw is het spannend uitkijken naar het kampaanbod van Liga Autisme Vlaanderen: welke kampen, welke periode... Als blijkt dat alles agendawijs kan geregeld worden, zetten we in drukletters de inschrijvingsdatum in onze agenda.
En dan nadert de dag van inschrijven. Voor schooltijd word ik al herinnerd dat ik die avond niet mag vergeten aan te melden. “Wees gerust, P, ik ben het niet vergeten”. En dan, na schooltijd, heerst er veel spanning in huis. “Mama, ga je het zeker niet vergeten?”, “Mama, ik hoop echt dat ik terug op kamp kan gaan, want andere kampen durf ik niet”, “Mama, zet nu maar al de computer op”, ….
Hoe dichter het uur van inschrijven nadert, hoe meer ik geclaimd word.
Oef, we zijn ingelogd.
Oh nee, we moeten nog even wachten in de wachtrij … “Zal het wel lukken? Mama, ik wil dit zo graag! Dat was vorig jaar echt supertof!”.
Yes, het is onze beurt!
“Kom mama, vlug! Haast je! Kan het niet sneller?”.
En dan… valt de bevestigingsmail in de mailbox! Er volgt een luide vreugdekreet en P. knuffelt me bijna plat! Over en overgelukkig! Die week in de paasvakantie en die week in zomervakantie zijn nu al momenten waar enorm naar afgeteld wordt!
Het hoeft geen betoog te zijn dat er voor P. nog veel meer van dergelijke, veilige en vertrouwde kampen of vrijetijdsinitiatieven mogen zijn. Het is een hele geruststelling te weten dat de problematiek gekend is, dat we als ouders niet met handen en voeten moeten uitleggen wat ASS is, dat Pieter zichzelf kan zijn en dat daar soms ook moeilijke momenten bij kunnen zijn, maar dat daar met de gepaste professionaliteit op gereageerd zal worden, …
Volgende week gaat P. op 'Move & More' kamp. Hij kan nu al niet wachten om te vertrekken en heeft er gigantisch veel zin in! Ik weet alvast dat hij in goede handen zal zijn! Alles is nauwgezet voorbereid, de nodige info wordt uitgewisseld via de vragenlijst en tijdens het gesprek.
Een bijzondere hobby: schermen
door Niels
Ik ben Niels en ik ben 25 jaar. Ik wilde heel graag een sport doen, maar niet zomaar een gewone sport. Samen met mijn thuisbegeleidster heb ik lang gezocht naar iets wat bij mij paste, maar deze zoektocht was niet gemakkelijk. Ik zag eens reclame over schermen en dacht dat dit misschien wel iets voor mij was.
Ik heb dan zelf contact gezocht met de club in Leopoldsburg (Schermclub Jarnac). Dit is een gewone sportclub en geen G-sportclub, dus ik wist niet of ze ook iemand met ASS in hun club zouden willen. Ze hebben mij gelukkig met open armen ontvangen. Ik heb daar aan de andere leden ook spontaan verteld dat ik autisme heb en ze hebben veel vragen gesteld over hoe dit is voor mij want ze willen mij graag begrijpen en helpen. Ze hebben mij helemaal aanvaard als lid van hun sportclub.
Ik mocht eerst 4 proefbeurten doen om dan te kijken of ik het leuk vond. En of ik het leuk vond… ik wil er nog heel lang blijven! Ik heb meteen ook de juiste uitrusting aangeschaft: een masker, een vest, een speciaal schermvest, een handschoen en natuurlijk ook een floret met pistoolgreep. Ik heb ondertussen veel gelezen over schermen en ook al heel wat tips gehad tijdens de trainingen. Ik ben er echt heel erg gepassioneerd over en kan er al heel veel over vertellen.
Clown Seppe Peppe
door Seppe
Ik ben Seppe, 12 jaar, en in mijn vrije tijd ben ik Clown Seppe Peppe, artiest en goochelaar.
Al 4 jaar oefen ik iedere dag met jongleren, hoelahoep, goochelen, diabolo, één-wieler, rola bola, ballonnen plooien,… Zo heb ik een één-wielerfiets met 3 wielen op elkaar van wel 1,5 meter hoog. Daarnaast ga ik ook al jaren naar de circusschool in Hasselt en vroeger ook in Bree.
Vaak word ik gevraagd op kinderfeestjes, shows, straatanimatie, communiefeesten, workshops,… Hiervoor heb ik verschillende materialen, verkleedkleren en grimeerschmink, wat ik zelf combineer. Het bedenken van mijn shows doe ik zelf. Iedere dag post ik op mijn YouTube-kanaal.
Verder ben ik heel creatief en knutsel ik graag. Ik houd ook van de avondshows bij Center Parcs. Deze ken ik helemaal vanbuiten en ik dans steeds mee. Soms word ik hierbij ook op het podium gevraagd. We zijn ondertussen al 60 keer in Center Parcs geweest.
Ooit hoop ik van mijn hobby mijn beroep te kunnen maken.
Vakantiekampen
door P.V.
Welke kampen heb je al meegedaan?
Ik deed al één gewoon kamp met overnachting, dan Boeiend boskamp (met Liga), Spetterend Spelkamp, 2x Move&More, avonturenkamp. Dit zijn allemaal kampen voor kinderen met autisme. Soms doe ik ook dagkampen in de zomer (reguliere kampen).
Waarom kies je voor dit kamp?
Omdat het aangepast is voor kinderen met autisme en het zijn ook toffe activiteiten. De plaats is ook heel leuk, niet elk kamp gaat door bij de Topsporthal. Het is een speciale plaats en vorige keer vond ik het ook gewoon leuk!
Wat vind je zo leuk aan dit kamp?
De activiteiten zoals de atletiek. Dan ben je echt in dezelfde ruimte en met dezelfde materialen als de professionele sporters bezig. Het eten is ook heel lekker. En het is fijn dat het zo aangepast is, andere kampen zijn ook zo anders.
Welke activiteiten hebben jullie op kamp gedaan?
De eerste dag deden we atletiek en keuzesport. Dit wil zeggen dat je kunt kiezen uit verschillende sporten, op maandag was het sport-stapelen. Dan op dinsdag deden we BMX en balsporten, ’s avonds deden we casino. Verder ook nog boulderen, atletiek…
Hoe zijn de begeleiders op het kamp?
Die zijn goed. Als er problemen zijn tussen kinderen, kunnen ze helpen met het oplossen. Ze leiden de activiteiten. Tijdens de activiteiten zijn er ook vlinderbegeleiders: bij hen kan je altijd terecht als er iets is, zij kunnen dan steeds stoppen zonder activiteit te moeten stilleggen. ’s Avonds komt een begeleider ook langs om een CoolDown—schrift in te vullen: dan overlopen we de dag nog even en hoe ik alles ervaren heb.